آینههای تلسکوپ یکی از حیاتیترین اجزای یک تلسکوپ نوری هستند که وظیفه جمعآوری و متمرکز کردن نور را بر عهده دارند. این آینهها معمولاً از جنس شیشهای با پوشش فلزی مانند آلومینیوم یا نقره ساخته میشوند تا بازتاب نور را به حداکثر برسانند.
در تلسکوپهای بازتابی، آینه اصلی نور را جمع میکند و آن را به آینه ثانویه یا مستقیماً به چشمی هدایت میکند، که این طراحی باعث کاهش اختلالات ناشی از شکست نور میشود. کیفیت و دقت سطح آینه تأثیر مستقیمی بر وضوح تصویر دارد، و به همین دلیل، پرداخت سطح آن با دقتی بسیار بالا انجام میشود تا کوچکترین جزئیات اجرام آسمانی قابل مشاهده باشند.
آینه های با جنس ضریب انبساط صفر
آینههایی با ضریب انبساط صفر معمولاً از موادی مانند زروسیت (Zerodur) یا یولایت (ULE – Ultra-Low Expansion Glass) ساخته میشوند. این مواد در برابر تغییرات دمایی مقاومت بالایی دارند، به این معنی که در اثر تغییرات محیطی دچار انبساط یا انقباض نمیشوند.
این ویژگی برای آینههای تلسکوپ بسیار مهم است، زیرا حتی کوچکترین تغییر در شکل آینه میتواند باعث اعوجاج تصویر و کاهش کیفیت مشاهده اجرام آسمانی شود.
بررسی کج روی های آینه
آینههای تلسکوپ مثل یک سطح صاف و براق عمل میکنند که نور را جمع کرده و به یک نقطه مشخص هدایت میکنند. اما گاهی این آینهها دچار مشکل میشوند و تصویر را کمی تغییر شکل میدهند، مثل وقتی که یک قاشق را داخل لیوان آب میگذارید و به نظر میرسد که شکسته شده است!

این مشکلات به دلایل مختلفی رخ میدهند، مثلاً :
- اگر سطح آینه خیلی گرد باشد، تصویر کمی تار میشود.
- اگر آینه درست تنظیم نشده باشد، اجرام آسمانی در گوشههای تصویر کشیده به نظر میرسند.
- اگر آینه کیفیت خوبی نداشته باشد، ممکن است ستارهها و سیارات کمی ناواضح دیده شوند.
برای حل این مشکلها، دانشمندان آینههای خاصی طراحی میکنند که بسیار دقیق ساخته شدهاند تا تصاویر کاملاً شفاف و دقیق باشند.
خب، حالا که فهمیدیم آینههای تلسکوپ چگونه کار میکنند، بیایید به مشکلاتی که ممکن است در آنها رخ دهد، یعنی کجرویهای اپتیکی، بپردازیم.
وقتی نور به آینه برخورد میکند، باید کاملاً دقیق و منظم منعکس شود تا یک تصویر واضح ایجاد کند. اما اگر سطح آینه ایرادی داشته باشد یا طراحی آن بهدرستی انجام نشده باشد، تصویر ممکن است کمی تغییر شکل بدهد. بعضی از این مشکلات عبارتاند از :
- کجروی کروی: وقتی آینه خیلی گرد باشد، همه پرتوهای نور در یک نقطه مشخص جمع نمیشوند، و تصویر کمی تار یا نامشخص دیده میشود.
- کجروی کما: اگر تنظیمات آینه کامل نباشد، ستارهها در لبههای تصویر کشیده به نظر میرسند، انگار دُم دارند!
- کجروی آستیگماتیسم: این مشکل باعث میشود اجرام آسمانی کشیده شوند و بهجای یک نقطه، کمی بیضی شکل دیده شوند.
- انحراف رنگی: البته این بیشتر در تلسکوپهایی که از عدسی استفاده میکنند دیده میشود، ولی میتواند باعث شود که رنگهای تصویر کمی پخش شوند، مثل وقتی که نور از منشور عبور میکند و رنگهای مختلفی ایجاد میشود.
برای جلوگیری از این مشکلات، مهندسان آینههایی با طراحی دقیقتر میسازند و از مواد خاصی استفاده میکنند تا مطمئن شوند تصویر کاملاً واضح و دقیق باشد.
تست عملکرد آینه ها
برای ارزیابی عملکرد آینههای تلسکوپ، چندین تست مختلف انجام میشود تا کیفیت و دقت بازتاب نور بررسی شود. برخی از روشهای مهم عبارتاند از :
- تست فوکو (Foucault Test): این روش برای اندازهگیری سطح آینه و بررسی یکنواختی آن استفاده میشود. با تاباندن نور و مشاهده الگوی سایهها، نقصهای سطح مشخص میشوند.
- تست رونکی (Ronchi Test): این تست با عبور دادن نور از شبکهای از خطوط، نحوه تمرکز نور را بررسی میکند و نشان میدهد که آیا آینه ایرادات نوری دارد یا نه.
- تست استرها (Star Test): در این روش، تلسکوپ را روی یک ستاره روشن تنظیم میکنند و مشاهده میکنند که آیا تصویر ستاره در مرکز میدان دید دقیق و واضح است یا اینکه اعوجاج دارد.
- تست تداخلسنجی (Interferometry Test): این یکی از دقیقترین روشها برای ارزیابی سطح آینه است که با استفاده از امواج نوری و ایجاد الگوهای تداخلی، جزئیات سطح آینه را مشخص میکند.
این تستها کمک میکنند تا سطح آینه بهینهسازی شود و کیفیت تصویر تلسکوپ به حداکثر برسد.
نرم افزار های تست عملکرد آینه ها

- ZEMAX : یکی از قدرتمندترین نرمافزارهای طراحی اپتیکی که برای شبیهسازی عملکرد آینههای تلسکوپ و بررسی ابیراهیهای نوری استفاده میشود.
- COMSOL Multiphysics : این نرمافزار قابلیت شبیهسازی مسیر پرتوهای نوری در تلسکوپ را دارد و برای تحلیل اعوجاجهای اپتیکی و بهینهسازی طراحی آینهها کاربرد دارد.
این ابزارها به مهندسان و پژوهشگران کمک میکنند تا کیفیت آینههای تلسکوپ را ارزیابی کرده و طراحیهای بهتری ارائه دهند.